Η Διαφθορά Δεν Έχει Σύνορα
Όταν ακούς στην Ελλάδα για περίεργο δελτίο Τζόκερ, κανείς δεν εντυπωσιάζεται. Το πολύ-πολύ να πει «ε, Ελλάδα είναι».
Όταν όμως αρχίζει να μπαίνει στη μέση η Αρχή για το Ξέπλυμα, η Βουλή, ο ΟΠΕΚΕΠΕ και τρία πρόσωπα που εμφανίζονται «ευλογημένα» από την τύχη, το πράγμα αλλάζει επίπεδο.
Και αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα.
ΟΠΕΚΕΠΕ: Το Τζόκερ της διοίκησης
Ενώ η Εξεταστική προσπαθεί να καταλάβει πού πήγαν τα χρήματα, πώς μοιράστηκαν επιδοτήσεις, ποιος υπέγραψε τι και γιατί τόσα χρόνια δεν έβγαινε άκρη, εμφανίζεται ένα κεφάλαιο που δεν το χωράει εύκολα το μυαλό: τα κερδισμένα δελτία που χρησιμοποιούνται για να δικαιολογηθούν ποσά.
Κοινό κόλπο, παλιό, γνωστό. Αλλά όταν μπαίνει το κράτος στο μικροσκόπιο, δεν είναι πια αστείο.
Η Αρχή για το Ξέπλυμα ζητά να ερευνηθεί η προέλευση των χρημάτων. Παράλληλα, η ορκωτή ελέγκτρια που είχε υπογράψει οικονομικές καταστάσεις του οργανισμού δηλώνει ότι δεν θέλει να καταθέσει στην Εξεταστική. Προτιμά υπόμνημα.
Κλασικό ελληνικό μοτίβο: εκεί που χρειάζονται απαντήσεις, εμφανίζεται σιωπή.
Πρακτικά βλέπουμε έναν δημόσιο οργανισμό που θα έπρεπε να διαχειρίζεται πόρους για αγρότες, και έχει καταλήξει να διαχειρίζεται σενάρια με «χρυσά δελτία». Αν δεν ήταν πραγματικότητα, θα ήταν σενάριο κωμωδίας.
Βρυξέλλες: Όταν η διαφθορά κυκλοφορεί με κοινοτικό διαβατήριο
Κι εκεί που λες «μόνο εδώ γίνονται αυτά», έρχεται η Ευρώπη να σου πει «περίμενε».
Στις Βρυξέλλες, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία συλλαμβάνει τη Φεντερίκα Μογκερίνι. Ναι, αυτή που υπήρξε ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική. Μαζί της, κρατούνται δύο ακόμη υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι.
Η υπόθεση αφορά απάτη με ευρωπαϊκά κονδύλια:
διαγωνισμούς που μπορεί να είχαν “προεγγραφή”, σύγκρουση συμφερόντων, διαρροή εμπιστευτικών πληροφοριών, κακοδιαχείριση κοινοτικού χρήματος.
Ερευνώνται κτίρια στις Βρυξέλλες, γραφεία της ΕΕ, το Κολέγιο της Ευρώπης, μέχρι και τα σπίτια των υπόπτων. Για μια υπόθεση που αφορά εκατομμύρια.
Η εικόνα είναι ξεκάθαρη: αν στην Ελλάδα παίζει το σενάριο «τυχερά δελτία», στην Ευρώπη παίζει το σενάριο «ευρωπαϊκά κονδύλια που γλιστράνε».
Διαφορετικό μέγεθος, ίδια λογική.
Ο κοινός παρονομαστής
Και στις δύο περιπτώσεις βλέπεις το εξής:
Χρήματα που εξαφανίζονται με μαεστρία.
Ελεγκτικοί μηχανισμοί που, όταν πρέπει να μιλήσουν, δεν εμφανίζονται.
Άνθρωποι που θεωρητικά φρουρούν τη διαφάνεια, τελικά χρειάζονται εκείνοι φρούρηση.
Και μια κοινωνία που αναγκάζεται να “παλεύει” με υποθέσεις που υποτίθεται δεν θα έπρεπε ποτέ να έχουν συμβεί.
Η διαφθορά δεν είναι ελληνικό χαρακτηριστικό. Είναι ευρωπαϊκό. Είναι συστημικό. Είναι παντού.
Απλώς εμείς εδώ το έχουμε συνηθίσει περισσότερο και δεν σοκαριζόμαστε εύκολα.
Και τώρα;
Στην Ελλάδα περιμένουμε να δούμε πού θα οδηγήσει η Εξεταστική.
Στην Ευρώπη περιμένουν αν οι κρατήσεις θα μετατραπούν σε επίσημες κατηγορίες.
Σε κάθε περίπτωση, το μήνυμα είναι το ίδιο:
Όταν το χρήμα είναι πολύ και ο έλεγχος λίγος, η τύχη μερικών ανθρώπων γίνεται… υπερβολικά καλή.
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΤΩΡΑ.
Τα λέμε Στο Γραφείο.
-Νίκος